دوو هاوڕێ لەسەربانی باڵەخانەیەکی زۆر بەرز خەریکی وێنەکێشان بوون.
کاتێک یەکێکیان تابلۆکەی تەواو کرد، هەنگاوێکی بۆ دواوە بردەوە تا سەیری وێنەکێشانەکەی بکات.
زۆر حەزی لێ بوو..
وە بەردەوام دەگەڕایەوە و دەهاتەوە...
وە تا زیاتر بگەڕێتەوە زیاتر حەزی لێیە
تا گەیشتە لێواری سەقفی بیناکە بەبێ ئەوەی هەست بکات
کاتێک هاوڕێکەی بینی، ترسی ئەوەی هەبوو بە دەنگێکی بەرز ئاگاداری بکاتەوە، چونکە لەوانەیە بەهۆی بانگەوازەکەوە سەری لێ شێوا و لە سەرووی بیناکەوە بکەوێت.
بۆیە تەنها بۆ ئەو بوو کە سندوقی ڕەنگەکان وەربگرێت و بیڕێژێتە سەر تابلۆ جوانەکەی خاوەنەکەی و سیماکانی بشێوێنێت.
پاشان خاوەنی تابلۆکە ڕایکرد بەرەو تابلۆکەی لە کاتێکدا لە حاڵەتی توڕەیییەکی زۆردا بوو لە ڕەفتاری خاوەنەکەی، هاوارێکی لێکرد:
بۆ واتکرد؟!
ئه‌و وه‌ڵامی داوه:
ئەگەر وێنەکێشانەکەت زیاتر بەدڵ بوومایە، کەوتبووم و دەمردم.
هەندێک جار لە ژیانماندا شتی جوان دەبینین
ئێمه خۆشمان ئەوێت،
و ئێمە پێیەوە دەلکێین،
ئێمە ناتوانین ژیانی خۆمان بەبێ ئەو خەیاڵ بکەین.
ئێمە ئەوەندە سەرسامین پێی و بەبێ ئەوەی هەست بکەین کە دەمانباتەوە..
وە بەزەحمەت تێبینی ئەوە دەکەین کە هۆکاری ڕووخان و دواکەوتنمانە...!
سەرسوڕمانی زۆر بە کارەکانمان بۆکوێمان دەبات!
